naar Marker Nieuws indexpagina
Presentatie over eenzaamheid
tijdens openbare vergadering van maandag 26 november 2018
 
Tijdens de openbare vergadering van 26 november 2018 kwam Hennie Luchies een presentatie geven over eenzaamheid. Eenzaamheid is een thema waar iedereen in zijn leven vroeg of laat mee te maken krijgt. Bijna iedereen heeft wel eens enige vorm van eenzaamheid ervaren. Eenzaamheid is een subjectief ervaren van een ontoelaatbaar gemis aan bepaalde sociale relaties. Het kan zijn dat het aantal contacten geringer is dan men wenst of de kwaliteit ervan achterblijft.
 
Er zijn diverse soorten van eenzaamheid, waarvan ook een combinatie mogelijk is.
  1. Sociale eenzaamheid, een klein netwerk, gevoel van er alleen voor te staan;
  2. Emotionele eenzaamheid, het missen van een intieme partner of gevoelens delen;
  3. Chronische eenzaamheid, die al jaren duurt en waarvoor geen oplossing te vinden is. Dan ontstaat het gevaar dat gevoelens van eenzaamheid losgekoppeld worden van de oorspronkelijke situatie die dat veroorzaakten. Dan lijkt alles doordrenkt te zijn van eenzaamheid. Je kunt je op andere vlakken niet meer verbonden voelen;
  4. Genetische eenzaamheid, sommige mensen zijn erfelijk belast vanwege een grotere behoefte aan intermenselijk contact. Met name zit het in de intensiteit van pijn die men ervaart, wat wordt doorgegeven in de genen;
  5. Existentiële eenzaamheid, dat kan optreden ongeacht de relaties, dan gaat het om zingevingsproblemen;
  6. Voorbijgaande eenzaamheid, tijdelijk verschijnsel na een grote gebeurtenis in je leven zoals bijvoorbeeld een verhuizing of een pensionering. De ervaring van eenzaamheid zet je er toe nieuwe verbindingen te maken;
  7. Affectieve eenzaamheid, andere mensen zeggen je niet zoveel, je hebt er geen last van, de zogenaamde kluizenaars.
Eenzaamheid is vaak niet te zien en daarom moet je het altijd toetsen. Wat door de één als eenzaam wordt gezien of ervaren, ,hoeft dat voor iemand anders niet te zijn. Ook kan je eenzaamheid ervaren zonder je dat te realiseren. Vaak heeft het dan lichamelijke consequenties, maar je bent je niet bewust van de oorzaak. Het gevoel van voortdurend moe te zijn, lusteloos, verdrietig en hulpeloos.
 
Maak eenzaamheid bespreekbaar, vraag ernaar bij elkaar en vraag om hulp als je er zelf niet uit komt.
 

Bron: Stichting Eilandraad Marken, woensdag 9 januari 2019

naar Marker Nieuws indexpagina