|
|
Rijkswaterstaat ziet de dijkversterking van de West- en
Zuidkade van Marken als ‘showcase’ voor de Nederlandse
waterbouwsector. Niet alleen doordat het project onderdeel
vormt van het landelijke Hoogwaterbeschermingsprogramma,
maar ook door de technische uitdagingen.
Het bouwen op een ondergrond van veen is 1 van die
technische uitdagingen waar technisch manager Marcel Linders
en zijn team voor staan. ‘Dit project is niet te groot en
niet te klein. We kunnen daardoor als team het project goed
beheersen en kennen alle ins- en outs.’
Een heel team van specialistische
adviseurs is betrokken bij het
project Dijkversterking Marken.
Zo zitten in het team een geotechnisch adviseur, een
waterbouwkundig specialist en een veiligheidsadviseur.
Technisch manager Marcel Linders: ‘Iedere specialist heeft
eigen expertise tot op detailniveau. Daardoor kunnen we
bijvoorbeeld vragen die aannemers de komende maanden stellen
over de uitvoering van het project goed beantwoorden en
controleren of hun ontwerp voldoet aan de gestelde eisen,
richtlijnen en normen.’
Technische uitdagingen
‘De dijkversterking Marken is een heel
bijzonder waterbouwkundig project. Alleen al door het feit
dat er in Nederland niet veel eilanden zijn. Laat staan een
eiland dat in een merengebied ligt. Daarbij gaan de
werkzaamheden ‘als het ware’ Marken omarmen. Dit maakt het
project heel anders dan bijvoorbeeld de dijkversterkingen in
Noord-Holland langs het
Markermeer
en langs de kust.’
Marcel Linders werkt sinds 1995 bij
Rijkswaterstaat en heeft volop ervaring met
dijkversterkingsprojecten. Zo was hij betrokken bij diverse
dijkversterkingen in het IJsselmeergebied waaronder de
Oostvaardersdijk en de IJsselmeerdijk. Tot eind 2020 was hij
betrokken bij de
dijkversterking Houtribdijk.
‘Ieder project is anders en elk project brengt andere
uitdagingen met zich mee. In Marken is een belangrijke
uitdaging het bouwen op slappe lagen van veen. Bij de
beoordeling zullen we daarom kritisch bekijken hoe de
aannemer de zetting gaat beheersen.’
‘Daarnaast gaan we tijdens de beoordeling toetsen of het
ontwerp van de aannemer voldoet aan de eerder opgestelde
randvoorwaarden en vereisten. Immers, de nieuwe dijk moet
niet alleen veilig zijn en aan de nieuwste normen voor
waterbescherming voldoen, maar ook passen in het landschap
en bij de historie van Marken. Zo moet het buitentalud
bijvoorbeeld van zetsteen zijn. Op een aantal punten heeft
de aannemer echter nog ruimte om deze naar eigen inzicht in
te vullen. Zo kan de aannemer bepalen waar de waterkering
precies wordt gerealiseerd binnen de aangegeven grenzen.’
|
|
Marcel Linders