 |
Alleen de reis naar de boerderij van Jeanine en Wim Terlouw
is al een ervaring. Met de bus over de dijk naar Marken met
zover ik kan kijken prachtige vergezichten over het
Markermeer en in Marken zelf de traditioneel Hollandse
huisjes in het Hollandse landschap. Te midden van deze
unieke setting boert Wim Terlouw als enige melkveehouder op
Marken. Wim en Jeanine zijn hier terecht gekomen via een
wervingsprocedure. Marken wilde graag weer een boer en Wim
en Jeanine dienden het beste plan in en boeren sindsdien met
veel plezier in het oud Hollandse dorp.
Vogelparadijs
Een voorwaarde voor het boeren op Marken was dat ze zouden
inzetten op weidevogelbeheer. Daar hadden Wim en Jeanine nog
geen ervaring mee, maar inmiddels zijn de percelen rond het
bedrijf een waar vogelparadijs waar zo’n 150-200 broedparen
zitten van onder anderen Grutto’s, Kievieten, Scholeksters
en Tureluurs. Vogelaars en natuurfotografen hebben het er
zelfs voor over om een nacht lang in stilte in de
vogelkijkhut door te brengen om al het moois wat rondvliegt
te observeren en vast te leggen.
Die vogels komen natuurlijk niet
vanzelf. Wim en Jeanine hebben een
plas-dras systeem, waarbij een
deel van het land in het voorjaar onder water gezet wordt.
Dit combineren ze met legselbeheer, extensief beweiden en
uitgesteld maaien. Voor vogels
vormt dit een waar paradijs. Er is veel voedsel te vinden in
deze drassige systemen. Het plas-dras systeem is eigenlijk
‘per ongeluk’ ontstaan licht Wim toe. “We wilden de vogels
verplaatsen van onze goede graslanden, naar de verder weg
gelegen percelen door deze onder water te zetten. We merkten
algauw dat de vogels hierdoor niet verplaatsten, maar dat de
combinatie van droge en natte graslanden een uitstekend
habitat voor de vogels vormde en dat er alleen maar meer
kwamen.” Inmiddels hebben ze de weidevogels in hun land
omarmd en is het een hobby geworden. Er komen vaak groepen
natuurliefhebbers of andere geïnteresseerden om een kijkje
te nemen in het vogelparadijs. Al zijn de ganzen wel een
flink probleem, waar vooralsnog weinig aan te doen is.
Subsidie
“Voor het land moet je het niet doen”, benadrukt Wim.
Plas-dras is eigenlijk niet echt goed voor het boerenland.
De opbrengsten van het land zijn lager. Het weidevogelbeheer
door middel van plas-dras systemen is uitsluitend haalbaar
door de subsidies. Gelukkig zijn die voldoende om er wat aan
over te houden, mits de instanties tevreden blijven. Net als
veel andere boeren, lopen Wim en Jeanine aan tegen strikte
regelgeving en controles door mensen die vaak weinig
verstand hebben van vogels of van de boeren praktijk. En dat
frustreert. “Als ze niet tevreden zijn, verlies je de
subsidie en kan je de boel wel opgeven”, verklaart Jeanine.
Een kleine bijdrage krijgen ze daarnaast via het
puntensysteem van Friesland Campina, waaraan de melk
geleverd wordt. Meer duurzaamheidsmaatregelen, leidt tot
meer punten en een betere prijs voor de melk. Zo is het
bedrijf bijvoorbeeld ook volledig zelfvoorzienend in
energie, doordat het
dak vol ligt met zonnepanelen.
Toekomstplannen
Voor de toekomst hebben Jeanine en Wim plannen om met de
naastgelegen imkers samen te werken. Er is op Marken te
weinig voedselaanbod voor bijen, waardoor er bijna geen
soorten meer voorkomen. Wim en Jeanine hebben plannen om
kruiden en bloemenmengsels aan te planten om in het
voedselaanbod te voorzien. Ze willen ook gaan experimenteren
met kruidenrijk grasland. Maar wel voor de bijen, niet voor
de koeien vooralsnog. Wellicht gaan ze in de toekomst ook
inzetten op natuurvlees. Biologisch vinden ze niet nodig.
“Wij boeren logisch, niet biologisch”, aldus Jeanine. Dat
betekent zorg voor de natuur en voor de koeien. “Daar hebben
wij geen stempel voor nodig.” Dat is gewoon boeren verstand.
Uiteindelijk is het aan de oudste zoon om het bedrijf over
te nemen en de plannen verder te ontwikkelen. Al zal dat nog
even duren. Wim en Jeanine hebben voorlopig nog genoeg
plannen voor het bedrijf en boeren vooralsnog heerlijk op
het prachtige Marken.
|
|
