 |
De Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM)
krijgt géén subsidie van de overheid en is afhankelijk van
onder andere donateurs. Deze worden bij de KNRM
‘Redder aan de Wal’
genoemd. De donateurs die al 50 en 60 jaar de KNRM steunen,
worden jaarlijks door de KNRM in het zonnetje gezet.
Zaterdag 18 november werden op KNRM station Marken vijf
trouwe Redders aan de Wal met een insigne onderscheiden.
Trouwe
donateurs
November is van oudsher de maand om op de reddingsstations
de trouwe donateurs te ontvangen, omdat de KNRM op 11
november haar oprichting in 1824 viert. Zaterdag 11 november
jongstleden is een start gemaakt met de viering van het
jubileumjaar
‘200
jaar KNRM’.
Sinds haar oprichting bestaat de KNRM dankzij donaties,
giften, schenkingen en nalatenschappen, zonder
overheidssubsidie.
Tussen 09.30 en 10.00 uur werden de trouwe donateurs
ontvangen in het KNRM boothuis aan de haven van Marken. De
meeste genodigden kwamen met een partner of ander
familielid.
De ochtend begon met een woord van welkom door de voorzitter
van de plaatselijke commissie van station Marken, mevrouw
Marian van der Weele. Na deze welkomstwoorden hield Dirk-Jan
van Geemen, Coördinator Opleiden en Oefenen van station
Marken, een presentatie over de organisatie KNRM; van het
ontstaan in 1824 tot heden en welke soorten reddingboten de
KNRM heeft. Ook aan het ontstaan van het reddingstation op
Marken in 1987 werd aandacht besteed.
Zilveren en gouden speldjes
Na deze presentatie was het tijd voor de trouwe donateurs.
Deze kregen uit handen van Marian van der Weele, een insigne
opgespeld. Dit als dank voor de lange periode van
donateurschap. De heer Zuiderveld kreeg een zilveren speld
voor 50 jaar donateurschap. De heer Kuijper, de heer Boom,
de heer Stuurman en mevrouw Verkade-Van de Stadt kregen een
gouden speld voor 60 jaar ‘Redder aan de Wal’.
Samen goed voor 290 donateursjaren.
Alle personen kregen niet alleen een speld, maar ook een
persoonlijke bedankbrief en het boek ‘Wie goed doet…, waarom
heten reddingboten zoals ze heten’.
Aansluitend werd er een vaartocht gemaakt met de
reddingboten ‘Frans Verkade’ en ‘Hendrik Jacob’. Degenen die
slecht ter been waren konden meevaren aan boord van de
‘EVA’, een motorjacht van Dirk-Jan van Geemen. Ondanks het
regenachtige weer, was de temperatuur op de Gouwzee
dragelijk. Opvallend was dat, ondanks de hoge leeftijd van
enkele aanwezigen, niemand deze vaartocht wilde missen en
dus voeren bijna alle genodigden mee; zij genoten zichtbaar!
Hierna keerde iedereen terug naar het boothuis, waar onder
het genot van een hapje en een drankje werd nagepraat over
de vaartocht.
|
|
