Paaseitjes zoeken en ‘eieren’ gooien op Tweede Paasdag

Paaseitjes zoeken en ‘eieren’ gooien op Tweede Paasdag

in de Speeltuin aan de Zuiderzeeweg op Marken

Keano toont met trost z'n gevonden gouden ei

Tweede Paasdag werd er op Marken door de Marker Evenementen Stichting (MES) voor de eenentwintigste keer paaseieren zoeken georganiseerd voor de jeugd tot en met zeven jaar. En na het zoeken kon er met ‘eieren’ worden gegooid door jeugd van 8 t/m 12 jaar, onder de noemer het 'MK eieren gooien'. Geen echte eieren, maar waterballonnen. Plaats van handeling was de speeltuin aan de Zuiderzeeweg op Marken.

Eieren zoeken

Ieder kind mocht een maximaal aantal chocolade eitjes vinden, wat afhankelijk was van het aantal deelnemende kinderen. De kleintjes zochten heel ijverig, veelal onder begeleiding van vader of moeder. Bovendien waren er ook gouden eieren verstopt. Als je een gouden ei vond, kon je deze inleveren bij de paashaas en kreeg je later een cadeautje. De allerkleinsten moesten weer even wennen aan paashaas, maar verzamelden elk eitje wat ze zagen. De grotere kinderen lieten de kleinste eitjes echter liggen en liepen direct naar onder andere de bosjes, omdat ze zich uit voorgaande jaren nog herinnerden dat juist daar de gouden eieren door de paashaas verstopt werden. Ze hadden het juist gezien. Nadat alle gouden eieren waren gevonden, verzamelden ook zij de kleine paaseitjes. Na afloop kregen de winnaars van de paashaas hun prijs.

MK eieren gooien

Na het zoeken was het de beurt aan wat oudere kinderen van de basisschool. Deze mochten met waterballonnen (als vervanging voor eieren) gooien. Dit kon per team van twee personen. De deelname was met zes teams goed te noemen, met als winnaars Tygo & Kay.

Wat houdt eieren gooien in?
Een ‘ei’ werpen en vangen over een lange afstand, zonder dat het ‘ei’ kapot ging. Het team dat een ‘ei’ kon werpen en vangen over de grootste afstand werd de winnaar. De teams starten op een aantal meters van elkaar. Na iedere worp werd de afstand groter. Er werd gespeeld met een vaste werper en een vaste vanger. Als het ‘ei’ niet kapot ging tijdens het vangen, dan ging je door naar de volgende ronde. De vanger mocht niet van de startpositie bewegen totdat het te vangen ‘ei’ in de lucht was onderweg naar de vanger. Ook voor de toeschouwers een mooi kijkspel.